نحوه روشن شدن زمین توسط خورشید را ببینید+ فیلم
تاریخ انتشار: ۱ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۴۵۵۹۸
نیمکره شمالی در روز ۲۱ ژوئن، طولانیترین روز سال را تجربه کرد، زیرا سیاره ما در ساعت ۱۰:۵۷ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی به لحظه انقلاب تابستانی رسید.
انقلاب تابستانی لحظهای است که نیمکره شمالی زمین بیشتر به سمت خورشید متمایل میشود و بدین ترتیب، بیشترین نور خورشید را در طول روز دریافت میکند. در نتیجه، آن نیمه سیاره که فصل تابستان در اوج خود است، طولانیترین روز را تجربه میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در حالی که نیمکره شمالی در آفتاب غرق میشود، نیمکره جنوبی در تاریکترین روز زمستانی خود به سر میبرد. از روز بعد، روز نیمکره جنوبی شروع به طولانی شدن میکند و این در حالی است که نیمکره شمالی دقایقی از نور روز را از دست میدهد.
ویدئوی جدیدی که توسط «سایمون پراود» (Simon Proud)، دانشمند «مرکز ملی رصد زمین» (NCEO) در بریتانیا منتشر شده است، خط پایاندهنده را نشان میدهد که مرز بین روز و شب در طول سال است.
پراود در یک توئیت نوشت: این ویدئو که با استفاده از ماهواره متعلق به «سازمان بهرهبرداری از ماهوارههای هواشناسی اروپا «(EUMETSAT) ساخته شده است، نحوه حرکت خورشید را در طول سال نشان میدهد. این ویدیو با استفاده از ۳۶۵ عکس ساخته شده است که همه در ساعت ۶ صبح هر روز طی سال گذشته گرفته شدهاند.
حرکت ظاهری خورشید بر فراز زمین، ناشی از چرخش زمین به دور محورهای کجشدهاش است؛ به این معنی که کمانی که خورشید در آسمان میکشد، روز به روز تغییر میکند و در نیمکره شمالی، از انقلاب زمستانی در دسامبر تا انقلاب تابستانی در ژوئن بزرگتر میشود.
این ویدئو، زنجیرهای از تصاویر ثبتشده توسط ماهواره هواشناسی اروپا موسوم به «متئوست» (Meteosat) است که سیاره را از مدار زمینایستا مشاهده میکند. این مدار در ارتفاع ۳۶ هزار کیلومتری قرار دارد.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیمنبع: ناسا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوممنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: زمین خورشید نیم کره شمالی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۴۵۵۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تازهترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی
گروهی از دانشمندان سیارهشناس از کالتک (مؤسسه فناوری کالیفرنیا)، دانشگاه کوت د-ازور و مؤسسه تحقیقات ساوتوست شواهد جدیدی را مبنی بر وجود سیاره نهم گزارش کردهاند. آنها مقاله خود را روی سرور preprint arXiv منتشر کردهاند و این مقاله برای انتشار در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» پذیرفته شده است.
به گزارش خبرآنلاین، سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) بود که دو اخترشناس کلتک، چندین جرم کمربند کایپر (کوییپر) را در خارج از مدار نپتون، در نزدیکی لبه منظومه شمسی پیدا کردند که به نظر میرسید در جهتگیری تقریبا نزدیکی نسبت به خورشید واقع شدهاند. دانشمندان دلیل این انباشتگی را کشش گرانشی سیارهای ناشناخته پیشنهاد دادند؛ سیارهای که بعداً سیاره نهم نام گرفت. این سیاره پیشنهادی حدود ۶ برابر زمین سنگینی دارد و فاصلهاش از خورشید میتواند بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ برابر دورتر از فاصله زمین تا خورشید باشد.
البته داستان سیاره نهم هم داستان جالبی است. از زمان کشف سیاره کوتوله پلوتو در اوایل قرن بیستم تا سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) که پلوتو هنوز جزء سیارات منظومه شمسی دستهبندی میشد، اخترشناسان به دنبال سیاره دهم بودند و آن را سیاره X مینامیدند.
طی سه دهه اخیر و با یافتن تعداد بیشتری از اجرام کمربند کایپر و فرانپتونیها (TNOها)، شواهد آماری ضدونقیضی از وجود سیاره نهم ارائه شده است. برخی تحلیلها، توزیع اجرام یافتشده را به نفع وجود سیاره نهم تفسیر میکنند و برخی دیگر، کفه ترازو را به نفع نبود این سیاره تغییر میدهند. مقاله جدید به نفع وجود سیاره نهم است.
پژوهشگران در تحقیق خود به ردیابی حرکتهای اجرام بلنددورهای پرداختند که از مدار نپتون میگذرند و در طول سفر خود، حرکتهای نامنظمی نشان میدهند. آنها از این مشاهدات برای ایجاد چند شبیهسازی کامپیوتری استفاده کردند که هرکدام، سناریوهای متفاوتی را به تصویر میکشند.
دانشمندان علاوه بر تصحیح اثر کشش گرانشی سیارات بزرگ منظومه شمسی بخصوص نپتون، دادههای جزرومد کهکشانی را نیز به شبیهسازی اضافه کردند. جزرومد کهکشانی عبارت است از ترکیب نیروهای گرانشی اجرام راهشیری که در ورای مرزهای منظومه شمسی واقع شدهاند.
شبیهسازیها نشان داد که قابلقبولترین توضیح برای رفتار اجرام فرانپتونی، تداخل جاذبه گرانشی از سیاره بزرگ دوردست است. متأسفانه شبیهسازیها از آن نوع نبود که به تیم تحقیقاتی اجازه دهد مکان سیاره را نیز تعیین کند.
شرح عکس: مقایسه توزیعهای مداری از شبیهسازیهای حرکت nجسم شامل سیاره نهم ( P۹، چپ) و بدون آن (راست). هر دو پنل، فاصله حضیض (کمترین فاصله تا خورشید) را در برابر نیممحور اصلی ردپای مداری فرانپتونیهای شبیهسازیشده با زاویه تمایل مداری کمتر از ۴۰ درجه (i